Pyn is 'n ontstellende gevoel wat dikwels veroorsaak word deur intense of skadelike stimuli. Die Internasionale Vereniging vir die Studie van Pyn definieer pyn as " 'n onaangename sensoriese en emosionele ervaring wat verband hou met, of lyk soos dié wat verband hou met, werklike of potensiële weefselskade." In mediese diagnose word pyn as 'n simptoom van 'n onderliggende toestand beskou.
Pyn motiveer die individu om te onttrek van skadelike situasies, om 'n beskadigde liggaamsdeel te beskerm terwyl dit genees, en om soortgelyke ervarings in die toekoms te vermy. Die meeste pyn verdwyn sodra die skadelike stimulus verwyder is en die liggaam genees het, maar dit kan voortduur ten spyte van die verwydering van die stimulus en oënskynlike genesing van die liggaam. Soms ontstaan pyn in die afwesigheid van enige waarneembare stimulus, skade of siekte.
Pyn is die mees algemene rede vir konsultasie met dokters in die meeste ontwikkelde lande. Dit is 'n algemene simptoom in baie mediese toestande, en kan inmeng met 'n persoon se lewenskwaliteit en algemene funksionering. Eenvoudige pynmedikasie is nuttig in 20% tot 70% van gevalle. Sielkundige faktore soos sosiale ondersteuning, kognitiewe gedragsterapie en opgewondenheid of afleiding, kan pyn se intensiteit of onaangenaamheid beïnvloed.
In sommige debatte oor selfmoord of genadedood deur dokters is pyn as 'n argument gebruik om mense wat terminaal siek is toe te laat om hul lewens te beëindig.